Training 2e cooperatie KPBS Pangalengang

Op donderdag ochtend zijn we begonnen met de training van 7 boeren en 9 buitendienstmedewerkers bij de 2e coöperatie; KPBS Pangalengang. Eerst hadden we een gesprek met de vice-voorzitter. Ook hier blijkt dat de board (bestuur & directie) geheel achter de training staan en hiervoor graag de nodige support verlenen. Ook krijgen we wat meer info over prijzen; de melkprijs is de afgelopen jaren continu gestegen. Desondanks blijft het aantal melkkoeien en daarmee de totale melkplas dalen. Dit wordt mede ook veroorzaakt door de hoge vleesprijzen. Toch was een duidelijke conclusie van het gesprek dat de coöperatie zit te springen om meer melk en dat het gewenst is dat we daar met onze training ook iets aan bijdragen.
Hoewel de training inhoudelijk hetzelfde is, valt op dat deze groep er iets anders inzit dat de vorige groep. Ze zijn iets nonchalanter, maar durven ook meer te vragen, waardoor de training interactiever is. De groep lijkt minder consequent de financiële data bijgehouden te hebben afgelopen jaar, dus belangrijk om in deze training ook veel focus te leggen op discipline. Van te voren is ons verteld dat deze groep wellicht wat meer tijd nodig heeft.
Ook deze groep volgt de training vol enthousiasme en werken in groepjes het huidige financiële overzicht van hun bedrijf en dat met een verandering uit. Ook hier weer mooie voorbeelden! Ook de cash-flow oefening valt weer erg goed!

’s Middags bezoeken we enkele melkveebedrijven. Ook in dit gebied gemiddeld zo’n 3-5 melkkoeien. Grappig dat verschillende melkveehouders hun koeien bij elkaar hebben gestald en dat deze gewoon midden tussen de huizen instaan. De koeien staan dan ook vastgebonden (hun hele leven lang) en zien er niet allemaal even florissant uit. Mest wordt gewoon in het riool gespoeld !! Van land bemesten hebben ze nog nooit gehoord en van mestwetgeving al helemaal niet. Op de melkroutine valt ook wel wat aan te merken (en dat vertellen de koeien zelf ook wel, veel uierontsteking) en hoewel een koe een herkauwer is en dus de hele dag door moet kunnen eten ligt er nu niets meer. De medewerker van FFI vertel ik niets nieuws, er zit enorm veel kennis bij deze mensen. Het probleem is vooral om deze kennis over te brengen op de boeren. En dan vooral om ze uit de routine te krijgen die ze al hun hele leven toepassen en ze zo ver te krijgen om iets op een andere manier te proberen. Daarom zijn de Farmer2farmer programma’s die FrieslandCampina samen met Agriterra uitvoert ook zo goed (waarvoor ik ook naar Thailand ben geweest). Van andere boeren nemen de Aziatische boeren sneller wat aan. Zeker ook, omdat Nederland wereldwijd gezien voorop loopt qua kennis en kunde. Veel succes aan de 4 boeren die in september naar Indonesië zullen gaan voor een follow-up van het farmer2famer programma!
Na de bedrijfsbezoeken nog een MCC (Milk Collection Centre) bezocht.

’s Avonds eten we heerlijk bij een lokaal restaurant, echt geweldig (die zitten hier gelukkig op loopafstand). Met een beetje handen en voeten werk en de paar woordjes Bahassa die we inmiddels geleerd hebben weten we gelukkig allebei verrukkelijk eten te bestellen. Het slapen gaat iets minder (zowel bij mij als bij Linda), het hotel ligt pal aan een drukke straat, waar het verkeer de hele nacht door raast. Vooral de knallende uitlaatpijpen van de opgevoerde brommertjes zijn slaap-killers.

Op dag 2 gaan we weer veel oefenen. Grappige resultaten tijdens de bedrijfsvergelijking (een boer die een duurdere soort krachtvoer voert heeft uiteindelijk toch de laagste kosten, omdat hij er veel minder van hoeft te voeren) en ook de case van jongveeopfok valt in de smaak. Het kwartje valt ook hier weer echt dat investeren in goede jongveeopfok uiteindelijk meer rendement oplevert. Heel fijn dat we op deze manier de boeren wat bij kunnen brengen over technische aspecten van de melkveehouderij, tezamen met financieel management. Een gouden combinatie, die mijns inziens over veel meer DDP landen uitgerold moet worden (Dairy Development Project).
Ik heb iedere keer weer kippenvel van de feedback die we van de veehouders krijgen, ze pakken echt de relevante punten uit de oefeningen.

Nadat we nog enkele uren aan de rapportage en presentatie voor de board op dag 3 hebben gewerkt hebben we nog tijd voor een uitstapje! 1 van de medewerkers van de coöperatie neemt ons mee naar de Bosscha thee plantage. Een enorme plantage, die vorige eeuw door een Nederlander is aangelegd. Het is adembenemend mooi. We krijgen nog een rondleiding door het huis waar dhr. Bosscha ooit gewoond heeft en daarna volgt het toetje; we gaan helemaal omhoog een heuveltop op, vanwaar we een onbeschrijflijk mooi uitzicht hebben (Linda was hier al eens eerder geweest en wist van dit bijzondere plekje, super!!). De plantage straalt een soort heel vredige rust uit, die Linda en ik allebei duidelijk voelen, helemaal gelukkig met het moment en de prachtige dingen die we mee mogen maken. Op de foto’s wel terug te zien; 2 blije koppen op elke foto!

Ook deze avond weer fantastisch gegeten en gelukkig beter geslapen; de lieve jongens van FFI hebben ons oordopjes bezorgd ;-)

De laatste trainingsdag (zaterdag) verloopt ook weer erg goed. Nog een praktisch-financiële case over vruchtbaarheid en de groep verbaast ons enorm door zelf met geweldige ideeën te komen over de follow-up van deze training en hoe ze de olievlek verder kunnen verspreiden onder andere boeren. De groep heeft ook geweldig gewerkt met de cases en onderwerpen die we ze tijdens de training hebben geboden en konden veel meer aan dan van te voren werd verwacht.

Voor mij een persoonlijke leerles. Niet klakkeloos het oordeel overnemen wat aan een bepaalde groep mensen wordt gehangen, maar altijd de tijd nemen om zelf een oordeel te vormen.

Na een geweldige afsluiting van de training, met super goede feedback hadden we nog een enorm leuke foto sessie. 1 van de veehouders greep Linda en mij elk bij een hand toen we het diploma wilden uitreiken, om onder grote hilariteit van de hele groep te poseren voor de foto; de beste man was ongeveer half zo groot als ik ;-).

Het gesprek met de board (directie en bestuur) verliep ook hier weer zeer goed. Ze waren ook erg enthousiast over de combi van praktische technische kennis en financieel management en gaven aan de boeren en buitendienstmedewerkers zo veel mogelijk te willen ondersteunen om het programma voort te zetten en verder te verspreiden. Ze stonden achter al onze aanbevelingen en zeker ook achter het idee om deze groep iedere 3 maanden samen te brengen, om de voortgang erin te houden. Heel mooi, hopen dat alle beloftes ook waargemaakt zullen worden!

Na een mooi ritje (nog even gestopt om wat foto’s van het uitzicht te maken) zijn we inmiddels weer terug in Bandung, vanwaar we morgen middag terug zullen vliegen. Wel een beetje van de roze wolk afgevallen; na in echt Indonesische hotels te hebben gezeten (waar men soms nauwelijks tot geen Engels konen het ontbijt bestond uit rijst) in een wolkenkrabber van een Ibis hotel terecht gekomen. Tsja, kunnen we alvast weer acclimatiseren aan het Westerse leven ;-)

Ik ben in ieder geval weer een prachtige ervaring rijker, een paar wijze levenslessen en weer dat mooie gevoel mogen ervaren dat, waar op de wereld je ook veehouder bent, je toch een enorme connectie hebt, door de zorg voor dieren die je met elkaar verbindt.