Dag 3 KPSBU

Op dag 3 bij coöperatie KPSBU laten we de Indonesische melkveehouders nog een keer rekenen met een praktijk case: welke financiële invloed heeft het investeren in de vruchtbaarheid van de koeien (en het daarmee verkorten van de tussenkalftijd: de tijd tussen het krijgen van 2 kalveren bij de koe). Ze gaan meteen vol enthousiasme aan het werk en we merken dat het rekenen al weer een stuk sneller gaat dan de dag ervoor. En ze hebben allemaal een perfecte berekening uitgevoerd!
Daarna gaan we in discussie over het vervolg op de training. Hoe kunnen we de motivatie behouden bij het registreren van financiële data en hoe kunnen we ervoor zorgen dat de olievlek verspreid en meer veehouders de meerwaarde van het bijhouden van hun financiën laten inzien?
Linda verteld aan de hand van een duidelijk model hoe je zaken goed kunt overbrengen op anderen. Daarna mogen de veehouders samen met de buitendienst adviseurs vooral zelf nadenken over hoe ze hun kennis weer op andere veehouders kunnen overbrengen. In groepjes discussiëren ze hierover en presenteren daarna hun ideeën. Het is enorm belangrijk dat ze dit vooral zelf doen, uiteindelijk zijn zij de ambassadeurs en zijn wij straks weer weg. Samen komen ze tot een mooi actieplan, tot de laatste details van benodigdheden uitgewerkt (pennen, flipovers, maar ook een laptop staan op de verlanglijst ;-))
Daarna sluiten we de training af met de uitreiking van een certificaat en een groepsfoto.

Na een snelle lunch mogen wij de resultaten, bevindingen en aanbevelingen naar aanleiding van de training presenteren aan directie en bestuur van de coöperatie. Ze zijn enorm enthousiast, we krijgen veel complimenten. Vooral over de combinatie van de financiële en praktische melkveehouderij elementen in de training. Daarnaast geven ze aan dat ze verdere follow up zo veel mogelijk zullen ondersteunen. En we krijgen het mooiste compliment wat we maar krijgen kunnen, de voorzitter (die zelf ook melkveehouder is) geeft aan dat hij vanaf nu zelf ook zijn financiële gegevens bij zal gaan houden! Dat was toch wel een kippenvelmoment.
Het volgende bijzondere moment volgt al snel, we worden na de meeting meegenomen naar een winkel waar "batiks" worden gemaakt, kleurige stoffen met prachtige motieven. We krijgen een rondleiding en zien hoe 2 soorten batiks worden gemaakt, de ene met stempels, de anderen worden handgeschilderd. Het beschilderen van zo'n lap stof kost ongeveer 3 maanden. Dan krijgen we te horen dat we van het bestuur van de coöperatie een handbeschilderde batik mogen uitzoeken! Geweldig, met knalrode hoofden van blijdschap en verlegenheid bij zo'n mooi kado hebben we er allebei 1 uitgezocht.
Daarna is het echt voorbij bij KPSBU Lembang en de geweldige mensen die we er ontmoet hebben en vertrekken we richting Pangalengang naar de volgende coöperatie!

De reis duurt een uur of 4, maar we komen blij en tevreden aan, helemaal als we tv's op de kamer blijken te hebben en voetbal kunnen kijken! In oranje shirts, maar met een zak kroepoek erbij! Redelijk besneeuwd beeld (niet de nieuwste TV's), maar wel kunnen juichen bij de goals (de andere hotelgasten zullen wel gedacht hebben... ;-))